ماه من

غصه نخور ...

عجیب تنم میلرزد از غم ِ نگـــآهت .

غصه هایت ویرانم میکند و خنده هایت آبادم.

رحم کن به این تن نحیف و بی جان .

ماه من

این روزها تو تنها نیستی ...

باید مسئولیت دلی را که اسیر خودت کرده ای ، بپذیری.

نباید شانه بالا بیندازی و رد شوی.

کمی هم به پایین نگاه کن ، یقین دارم مرا آنجا می بینی.

ماه من

این روزها آرام و قرار ندارم ،

هرچه سعی میکنم این دل کوچک را اسیر قفس کنم،

باز هم پرواز میکند و سوی تو می آید.

ماه من

دنیایم هیچگاه اینقدر کوچک نبوده ،

اینقدر کوچک که در یک کلمه میتوان توصیفش کرد :

" تو "

و ماه ...

همیشه اینقدر دور بوده !؟

وقتی کودک بودم دستم را که دراز می کردم ، ماه را میگرفتم ،

حالا بزرگ شدم ، قدم بلندتر شده، اما ماه انگار با آسمان قهر کرده !

ماه من

فکر این شبهای طولانی ام، ذکر توست ...

ماه من

تو چقدر به من فکر میکنی !؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: